- σπλαχνοσκοπία
- Η μελέτη των σπλάχνων ζώου, που πρόκειται να θυσιαστεί, με σκοπό τη πρόβλεψη μελλοντικών γεγονότων. Αποτελεί κλάδο της μαντικής και συνήθεια των αρχαίων Ελλήνων, στους οποίους διαδόθηκε τον 7o αι. π.Χ. από τους Χαλδαίους, τους Αιγυπτίους τους Τυρρηνούς και τους Κύπριους. Από τα εντόσθια του ιερού ζώου, μεγάλη σημασία για τους σπλαχνοσκόπους είχε το συκώτι, που το εξέταζαν ως προς το χρώμα, το σχήμα και την κατασκευή του σε συσχετισμό πάντα με το είδος του σφάγιου. Η συνήθεια αυτή διατηρήθηκε και στους βυζαντινούς χρόνους. Ως σπουδαίοι σπλαχνοσκόποι της αρχαίας Ελλάδας αναφέρονται όσοι ανήκαν στο γένος των Ιαμιδών και ο Τισαμενός από την Πύλο.
Dictionary of Greek. 2013.